йылгыжалташ

йылгыжалташ

Г.: йӹлгӹжӓлтӓш

-ам

возвр.

1. блестеть, блеснуть; сверкать, сверкнуть; ярко светиться

Шӱдыр-влак йылгыжалтыт звёзды блещут.

Петя эҥыржым содор шупшыльо, южышто йошкар шулдыран кол шийла йылгыжалтыш. [/i]А. Меркулов.[/i] Петя поспешно дёрнул удочку, рыба с красными плавниками блеснула в воздухе серебром.

Сескем-влакше, шӧртньӧ семын йылгыжалтен, кӱшкӧ кӱзат. [/i]С. Чавайн.[/i] А искры, сверкая золотом, поднимаются ввысь.

2. о глазах: блестеть, блеснуть, сверкать

Куаныме дене шинчаже йылгыжалтыш от радости блеснули глаза.

Ала пӧрт шокшылан, ала иктаж вес шот дене Верушын тӱсшӧ чотрак чеверын коеш, шинчаже йылгыжалта. [/i]Н. Лекайн.[/i] А Вера, то ли от того, что в доме жарко, то ли ещё почему, раскраснелась, глаза её блестят.

Составные глаголы:

– йылгыжалт каяш